Annel de Noré

Spiegelschrift

Mijn luie vleugels kaatsten denkbaar

de morsetekens in de spiegel iets te koel terug

 

mijn glazenmakerslippen lazen woorden uit een invalshoek

die mogelijk achter slot en grendel niet bestond

 

ik brak de maanvitrine in de rug van zilver open op misschien

een gans verkeerd berekend hemels virtueel moment

 

ter zake wil ik daarom toch nog heel veel weten zoals

hoe hoog ik scherven in mijn vluchten najoeg als kandij

 

het lukt niet om met verve waterijs te garen dat ik

zelfs non-linguaal niet aan durf roeren of verhitten

 

ik zou de mond-geblazen noten in

de glossen met mijn handgemaakte kiezen kraken

 

tot slot beschreef ik vroeger glazen bolwerken met graffiti tags:

de vrucht en het water worden nooit weer nagestreefd

 

het libellen melkproduct bespoot ik bikkelhard in

kleuren schreeuwend: killroy was here, killroy done gone.

 

 

Uit de bundel: ‘Dansend op stilettohakken

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *