Annel de Noré

Allochtonen Make-up

Als een toverbal pas ik per zuig mijn kleur aan.
Spuugverwend  verwatert mijn pastelpigment.
Zo maskeer ik me door een wisselend palet en
red me door uur, dag, moment of evenement.

Dagelijks moet ik mijn nachtgeuren camoufleren
roofdieren met scherpe zintuigen weren die acuut
op poep, zweet, tranen, plas reageren als ik nalaat
mijn DNA-bouquet voldoende te accommoderen

pro forma deformeren omwille van de symmetrie
rechtlijnig transformeren tot triangel melancholie
buiten balanceren op hemelhoge ragdunne bogen
in de pas marcheren naar de ijselijkste polen toe

voortdurend veranderen van rijdier of bestemming
na nachtmerries de raarste stokpaardjes berijden
unieke, idyllische  plannen per contant verbannen
uit het boterparadijs van de viscultuurkakofonie

 

Uit de dichtbundel: ‘Dansen op stilettohakken’
Gedicht VI

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *