Annel de Noré

Sweet Harmony

Indertijd als we wandelden in het verbloemde verband

bij de apetaal weifelend, was mijn opinie opvallend constant.

In de krans van een plant stel ik nog geen verheven belang, maar

jij vertelde me steeds het tepalen verhaal van de gouden bokaal.

 

Het verleidelijk glanzende kroontje verfoeide je uiterlijk ruiterlijk.

Ik begreep dat de honingdauw meeldauw was in je verleppende ogen

toen ik bloemlezend inzag hoe stiekem jij huishield als keukenprinses

was ik blij dat je toch het gevaarlijke rode met witte bestippen

 

uit de bezemkast joeg en het andere bloempje met fuchsia lippen

ertoe bijdroeg om alles wat onwijs verhelderend was te bestuiven.

In de verte begon een verwaaide Sweet Harmony op de viool

van het blad waar je liefde zich dicht bij me toch nog verschool.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *